‘Het water is op’

Onze eerste kennismaking met eb en vloed op Ameland was in de jaren 80. Het was nog in de tijd dat de veerdienst tussen Holwerd en Ameland door Rijkswaterstaat werd onderhouden. Schepen droegen de inmiddels nostalgische namen m.s. Prinses Anna en m.s. Prins Willem IV. Auto’s moesten in die tijd via de zijkant de boot oprijden. Eenmaal aan boord begint de reis over de altijd andere Waddenzee. Op zee krijg je direct het gevoel van vrijheid en rust dat pas weer verdwijnt na terugkomst op de vaste wal.

In de jaren 80 was voor ons de Waddenzeedijk op Ameland ook de plek om te vissen. De vele scholletjes die diezelfde avond werden verorberd smaakten altijd geweldig. De allereerste keer dat we wilden gaan vissen was ook onze eerste kennismaking met eb en vloed in de Waddenzee. De hengels waren uit de auto gepakt en de Waddenzeedijk werd beklommen. Maar eenmaal op de dijk was de teleurstelling groot. Een van ons maakte de toepasselijke opmerking: “Het water is op”. Als gevolg van de getijden was het op dat moment eb in de Waddenzee bij Ameland.

Overigens zijn we vervolgens nog vele malen bij eb teruggekomen op het Wad, het beste aas om schol te vangen bleek toch de eigenhandig gestoken zeepier te zijn. Bij opkomend vloed stonden we er weer, ditmaal rustig wachten tot de hengel aansloeg.

Het lijkt soms vanzelfsprekend. Toch is het bijzonder om binnen het werelderfgoed te mogen vertoeven en eb en vloed te ervaren. Golven, getijden en wind zorgen elke keer voor een andere beleving van het Waddengebied.